niedziela, 24 września 2017

Post 1

~Never one
~Without the other
nakanoart
Imię :
Arya i Amos

Pseudonim :
Nikt jeszcze nigdy nie nadał im żadnych przezwisk. Amos bardzo by chciał otrzymać chociaż jedno.

Płeć :
Wadera i basior

Wiek :
18 lat ludzkich

Orientacja :
Obydwoje nie określili jeszcze swoich orientacji. 

Rasa :
Wilk Dusz

Stanowisko:
Delta, Arya zajmuje dumną pozycję zielarza, a Amos jest strażnikiem granic


Arya jest dość wysoką dziewczyną, mierzy całe 175 centymetrów. Jej jasno-brązowe włosy sięgają jej lekko za nieduże piersi. Na jej twarzy zaś króluje niesforna grzywka. Nie znosi mieć założonych włosów za ucho, jednak gdy się nad czymś mocno skupia mały kosmyk często wędruje w tamto miejsce. Oczy lekko ciemniejsze od włosów zawsze połyskują szczęściem i nadzieją. Dziewczyna kocha chodzić w za dużych koszulkach. Na jej prawej ręce zaś zawsze widnieje gumowa bransoletka z jej ulubionym zespołem. Jej figurę można wręcz uznać za idealną, pomimo iż jej waga skacze pomiędzy 60 a 62 kilogramy.

Amos to wychudzony basior o nudnym biały futrze. Jedynym co wyróżnia go od innych wilków są jego pomarańczowo-czerwone ślepia i dziwnie długie uszy, na których połyskują srebrne kolczyki. Gdzieś tam na prawej przedniej łapie, ma dziwną bliznę z dzieciństwa. Przybrała ona kształt księżyca. Po mimo iż powstała już dawno, dalej go czasem pobolewa.

Głos :

Historia :
Arya prowadziła spokojne życie w mieście. Miała dobre oceny, godne życie i chłopaka. Pewnego
nakanoar
dnia jednak w jej spokojne życie wdarło się coś dziwnego. Dziewczyna zaczęła pojawiać się w dziwnych miejscach nie pamiętając jak się do nich dostała. Zaczęła przez to opuszczać szkołę, wyjścia ze znajomymi a nawet randki. Tak o to właśnie z wzorowej uczennicy stała się ledwo trójkową, straciła przyjaciół i chłopaka. Często w momencie gdy pojawiała się w nowym miejscu, gdzieś niedaleko stały przyczajone wilki. Z czasem te właśnie stworzenia zaczęły pokazywać jej drogę wyjściową z lasu. Stały się dla niej nowymi przyjaciółmi. Czasem gdy mówiła do nich zdawało jej się, że rozumieją każdej jej słowo, że tylko one potrafią ją tak naprawdę zrozumieć. Dziewczyna zaczęła uciekać z domu, każdą możliwą chwilę spędzała w lesie, przyglądając się dumnym strażnikom lasu i opowiadając im o swoim życiu. W raz z osiemnastymi urodzinami postanowiła iż opuści rodzinny dom. Jej rodzice i tak już dawno stwierdzili iż nie jest nic warta, w końcu była obłąkana, a oni jako ci “wierzący” woleli mieć z nią do czynienia jak najkrócej. Gdy w końcu udało jej się rozbić namiot i nastał mrok, w okolice jej namiotu zawitał nowy wilk. Wadera której jeszcze nigdy dotąd nie spotkała. Po dumnym kroku brązowej wilczycy, Arya wiedziała że musi ona być kimś ważnym. Nie myliła się, chwilę później stworzenie przemieniło się w człowieka i przedstawiło się dziewczynie jako alfa tutejszych terenów. Zdziwiona Arya przez dłuższą chwilę nie potrafiła wykrzesać z siebie nawet słowa. Cóż w końcu wtedy po raz pierwszy obcowała z magią. Gdy w końcu oswoiła się z nową sytuacją, dziewczynie zostało zaproponowane zamieszkanie w jednym z domków należących do watahy. Tak oto właśnie “zwykła” dziewczyna zamieszkała wśród magicznych wilków. Z czasem udało jej się w końcu odkryć swojego ‘współlokatora”, dowiedziała się o nim od jednego z wilków. Wtedy w końcu zrozumiała, że jej zaniki pamięci to tak naprawdę czas gdy Amos błąka się po tym świecie.

Amos umarł paręset lat temu, jego dusza nie potrafiła jednak zaznać spokoju. Krążył tak po tym świecie przyglądając się przeróżnym stworzeniom, aż w końcu trafił na nią. Na dziewczynę potrafiącą przyzywać duchy. Jej nieaktywna jeszcze wtedy moc, dała mu możliwość wniknięcia w jej ciało. Tak oto zyskał stałe miejsce bytu, ciało Aryi. Gdy minęło parę lat, a nieświadoma współlokatora dziewczyna zaczynała dorastać, sprawiając też że jej moc stopniowo rosła, Amos nauczył się przyjmować swoją dawną, wilczą postać. Zabierał wtedy jednak ciało Ayi, jednak kto by na to zważał, mogąc w końcu być na jakiś czas wolnym. Jego własne szczęście było dla niego wtedy ważniejsze, więc bardzo często zajmował miejsce dziewczyny. W taki oto sposób w dość szybkim czasie przyciągnął wzrok tutejszych wilków, a z czasem zyskał wśród nich nowy dom dla siebie i Ar.

Rodzina :
Arya posiada siostrę, oraz dwójkę rodziców, którzy nie planują się do niej przyznać. Reszta jej rodziny mieszka na tyle daleko stąd, że nie ma po co o niej wspominać.

Zważając na to iż sam Amos nie żyje, jest tak samo z jego rodziną. W końcu wieki minęły od kiedy stanął po raz pierwszy na tym świecie.

Charakter :
Arya jest miła. Tak dokładnie, jest odwrotnością większości osób stąpających po tej ziemi. Nie jest ani ponura, ani sarkastyczna, jest po prostu zwykła. Do cna normalna. Jednak czym można nazwać normalność w tym jakże dziwnym i zaskakującym świecie? Zwykłym brakiem czegoś co mogłoby zaciekawić innych. Arya przez swój brak czegokolwiek zaskakującego ciężko zdobywa znajomych. Po mimo swojej wrodzonej dobroci nie ma przy sobie wielu osób, w końcu każdy wolałby rozmowę z kimś kto promienieje niż z szarą osóbką, a w końcu ona jest szara. Jednak gdzieś pod tą jej szarością kryję się trochę śmiechu i zadumania. Mało komu chce się tam grzebać, gdyż nawet ona sama nie wyciąga tej części siebie na wierzch. Arya jest bardzo spokojna, uwielbia siedzieć w różnych dziwnych miejscach i przyglądać się wilkom. W końcu sama chciałaby być jednym z nich, gdyż uwielbia ich dumę i spokój, a także to że jako jedyne potrafią ją zrozumieć. Nigdy się nie denerwuje, jednak często płacze. Płacze bo chciałaby móc choć raz porozmawiać z Amosem, jednak jest to dla niej niemożliwe. Dla pociechy basior zostawia jej czasem wiadomości, które spisują dla niego wilki potrafiące się przemieniać w ludzi. Te krótkie wiadomości znaczą dla Aryi więcej niż wszystko inne, w końcu są od “osoby” która dała jej milszy dla niej świat. 

Amos za życia bardzo lubił się śmiać, teraz gdy “dostał” druga szansę, lekko spoważniał, ale tylko lekko. Można z nim zarówno pogadać o tych mądrych jak i całkowicie idiotycznych rzeczach. Uwielbia się uśmiechać, choć często mu się to nie udaje. Bardzo zależy mu na innych, choć uwielbia wygodę. Często żałuję że zabiera możliwość samodzielnego bytowania Aryi, jednak nie chciał by też stracić z nią kontaktu. Uwielbia słuchać jej myśli, więc nawet gdy nie błądzi po świecie na własnych łapach jest bardzo szczęśliwy. Gdy to on przejmuje kontrolę nad nimi, usypiając tym samym Aryę, czuje się bardzo samotny, dlatego stara się każdą wolna chwilę spędzac przy innych. Dzięki temu bardzo szybko nawiązuje znajomości i potrafi je utrzymać przez długi czas. Amos jest bardzo inteligentny, w szybki sposób radzi sobie z przeróżnymi problemami, jednak pomimo swojej inteligencji często zachowuje się nierozważnie. Cóż jest to dorosły basior o zachowaniu małego dziecka, które czasem nagle staje się poważne. Wiele osób wprowadza to w zdziwienie, jednak sprawia też, że ludzie się nim ciekawią, a on wykorzystuje tą ciekawość. W końcu samotność jest ostatnią rzeczą której pragnie.

Żywioł :
Dusza

Moce :
Arya może łączyć duszę Amosa z naszym światem. Po prostu, cała jej moc jest przejęta przez tą zdolność, więc dziewczyna tak naprawdę jest nie magiczna.

Amos za życia potrafił władać żywiołem lodu, teraz jednak jest to dla niego nie do wykonania. Często marzy o tym by znów umieć wytwarzać śliczne, przezroczyste przedmioty. 

Umiejętności :
Siła - 800 (Arya jest słabsza od Amosa o 400 punktów)
Moc - 1450 (umie z niej korzystać tylko Arya)
Technika - 500
Zwinność - 500
Szybkość - 500
Ukrycie - 500

Poziom: 5

Zauroczenie :
Amos bardzo podziwia Aryę, ale nie można uznać tego za miłość, jest czymś bliskim zauroczeniu ale nie do końca nim można je nazwać. Obydwoje tak naprawdę są wolni, jednak czy kogoś szukają? Tego nie wiedzą sami.

Inne :
  • Amos nie znosi deszczu, Arya ma do niego neutralne podejście,
  • Amos zna myśli Aryi, ona nie umie jednak w żaden sposób znaleźć z nim kontaktu,
  • Obydwoje uwielbiają czytać, jednak Amos przez swoja wilczą postać ma to utrudnione, przez co czyta tylko to co pojawia się w myślach Aryi,

Kontakt : 
Tyvsa [H]
melody112julia@gmail.com

2 komentarze: